De eerste dag van mijn vakantie besloot ik een bezoek te brengen aan de Kringloopwinkel. Dé plaats om kleine pareltjes te vinden, zij het pareltjes met een beetje werk aan.
Daar stonden ze dan, in een hoekje weggestoken, vier “Windsor” stoeltjes. Ik kon niet weerstaan aan de verleiding, of laat het ons “stoeltjesverslaving” noemen. Ik betaalde welgeteld 20 euro. Eigenlijk 22 euro, als ik de 2 fijne melkkannetjes en het Pyrex schaaltje om eitjes van onze kippen in te serveren wil bijtellen.
Thuisgekomen werden de stoeltjes op het blank hout gezet, waarna ze (mijn inspiratie haalde ik op Pinterest) een grondlaag op waterbasis kregen tot net boven de spaken van het onderstel. De kleuren haalde ik uit het arsenaal aan verfrestjes, restanten van het schilderen van onze leefruimte. Wit van de houten plinten, een licht taupe van de rolluikkast die dezelfde kleur kreeg van onze muren, en een antraciet grijs dat ik eens maakte op de verfmachine. Alle drie geïnspireerd door de kleurenkaart van Flamant. Voor de vierde stoel koos ik voor een “kleurtje”. Daarvoor bracht ik een bezoekje aan Kwantum, de woonwinkel waar ik werk en waar mijn klein arsenaal verfrestjes ook hun oorsprong vonden.
Op de verfmengmachine werd voor me NCS S 2005-B80G gemengd, een kleur uit het nieuwe woonassortiment kussens. Opnieuw liet ik me verleiden en heb ik de kussentjes ook aangeschaft ;).
Het resultaat geeft ontzettend veel voldoening! De onder een versleten oudbruine vernislaag verborgen pareltjes werden frisse accenten in onze leefruimte!
De stoeltjes zijn klaar voor hun tweede leven. Ze zullen vast en zeker een fijne zitplaats bieden aan ons familie en vrienden en ooit onze kleinkinderen (wie weet?!).
Het bericht Oude Windsor stoeltjes in een nieuw kleedje verscheen eerst op Leven na 2014.
